เมื่อพูดถึงการติดเชื้อ HIV นั้นเป็นเรื่องน่ากลัวสำหรับคนส่วนใหญ่ แต่หากเราศึกษาข้อมูลแล้วจะพบว่า ผู้ติดเชื้อ HIV และผู้ป่วยโรคเอดส์ สามารถใช้ชีวิตร่วมกับครอบครัวได้ ขอเพียงคอนรอบข้างเข้าใจและเปิดใจ ดังนั้น เพื่อความมั่นใจและการปฏิบัติตัวอย่างถูกต้องในการใช้ชีวิตร่วมกันอย่างปลอดภัย พญ.สุพิชชา องกิตติกุล แพทย์คลินิกอายุรกรรม โรคติดเชื้อ โรงพยาบาลพญาไท 3 จะมาแนะนำว่าต้องทำอย่างไร?

“การติดเชื้อ HIV” กับ “โรคเอดส์” เหมือนกันหรือไม่ ?

คุณหมอสุพิชชา อธิบายว่า โรคเอดส์ (Acquired Immune Deficiency Syndrome: AIDS) คือโรคที่เกิดจากการติดเชื้อไวรัสเอชไอวี (Human Immunodeficiency Virus: HIV) โดยที่เอดส์นั้นเป็นระยะสุดท้ายของการติดเชื้อเอชไอวี จะเกิดขึ้นเมื่อระบบภูมิคุ้มกันร่างกายถูกทำลายจนกระทั่งไม่สามารถสู้กับเชื้อโรคต่างๆ ได้ ขณะที่ผู้ที่ติดเชื้อ HIV อาจไม่พัฒนาไปจนถึงขั้นเป็นเอดส์

เชื้อ HIV ติดต่อกันได้อย่างไร ?

มีหลายช่องทางที่สามารถทำให้เกิดการติดเชื้อจากผู้มีเชื้อได้ ได้แก่

การมีเพศสัมพันธ์ สารคัดหลั่ง
เลือด จากการใช้เข็มฉีดยา ได้รับเลือดที่มีเชื้อผ่านบาดแผล เยื่อบุ
จากแม่สู่ลูกในครรภ์ และการให้นมบุตร

ใช้ชีวิตร่วมกับผู้ติดเชื้ออย่างไร ? ให้ปลอดภัย

เมื่อครอบครัวต้องอาศัยอยู่ร่วมกับผู้ติดเชื้อ HIV คุณหมอสุพิชชา บอกว่าสิ่งที่ควรให้ความสำคัญ คือการหาความรู้ที่ถูกต้องเกี่ยวกับโรคอย่างรอบด้าน ทั้งการแพร่เชื้อ การป้องกันการติดเชื้อ การรักษา และการพาผู้ป่วยไปพบแพทย์เพื่อรับการรักษาตามนัด

พฤติกรรมที่ทำแล้ว ไม่ติดเชื้อ
การใช้ช้อนกลาง ระหว่างรับประทานอาหารร่วมกัน
การกอด
สามารถซักเสื้อผ้าร่วมกันได้ แต่ที่ต้องซักแยกกันและใส่ถุงมือเสมอ คือ ผ้าที่ปนเปื้อนเลือด สารคัดหลั่ง อุจจาระ ปัสสาวะ
การใช้สบู่ ครีมอาบน้ำ แชมพู ยาสีฟัน แป้งร่วมกัน
พฤติกรรมที่เสี่ยงติดเชื้อ
การใช้อุปกรณ์ที่อาจสัมผัสเลือด หรือของใช้เฉพาะบุคคลร่วมกัน เช่น มีดโกน กรรไกรตัดเล็บ แปรงสีฟัน
เมื่อบุคคลในบ้านป่วย เช่น เป็นไข้ หัด หัดเยอรมัน สุกใส แล้วไม่แยกจากผู้ติดเชื้อ
บุคคลในบ้านควรฉีดวัคซีนป้องกันโรคติดต่อต่างๆ เช่น ไข้หวัดใหญ่ หัด คอตีบ ไอกรน
ควรล้างมือบ่อยๆ เช่น ก่อนและหลังรับประทานอาหาร การประกอบอาหาร การเข้าห้องน้ำ
การมีเพศสัมพันธ์ของสามีภรรยา ต้องใส่ถุงยางอนามัยทุกครั้ง และระมัดระวังเรื่องการแพร่เชื้อระหว่างการมีเพศสัมพันธ์

หากคิดว่า เสี่ยงติดเชื้อ HIV ต้องทำอย่างไร ?

คุณหมอสุพิชชา บอกว่า ควรพบแพทย์ทันที ภายใน 72 ชั่วโมง เพื่อตรวจเลือดหาเชื้อเอชไอวี และตรวจหาโรคติดเชื้อ ไวรัสตับอักเสบบี ซี ดูค่าตับ ไต และรับยาต้านไวรัส (Post -Exposure Prophylaxis: PEP) เพื่อลดโอกาสติดเชื้อ โดยจะต้องรับประทานต่อเนื่องเป็นเวลา 28 วัน ผลการป้องกันของยาต้านไวรัสจะให้ประสิทธิภาพสูงสุดกรณีรับยาภายใน 24 ชม. หลังรับเชื้อ และเข้ารับการตรวจทุกครั้งตามแพทย์นัด และหลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่อาจทำให้มีโอกาสรับเชื้อ

เมื่อทุกคนในครอบครอบครัวเข้าใจและเปิดใจ การใช้ชีวิตกับผู้ติดเชื้อเอชไอวีจึงไม่ใช่ที่สิ่งน่ากลัว หรือต้องกังวลอีกต่อไป ชีวิตของคำว่า “ครอบครัว” ยังคงสามารถดำเนินต่อไปได้อย่างอบอุ่นดังเดิม

ทำอย่างไร เมื่อต้องใช้ชีวิตร่วมกับผู้ติดเชื้อ HIV