มีหลายคนที่คิดว่า “การนอนกรน” เป็นเรื่องธรรมดาที่ใครๆ ก็เป็นกัน อาจส่งผลกระทบต่อคนรอบข้างในเรื่องเสียงบ้างแต่ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร แต่คุณรู้หรือไม่ว่า… หากนอนกรนเป็นประจำ หรือมีภาวะหยุดหายใจขณะหลับร่วมด้วยนั้น จะส่งผลเสียต่อสุขภาพเป็นอย่างมาก

“นอนกรน” เกิดขึ้นได้อย่างไร?

นอนกรน คือ ภาวะที่การนอนมีเสียงดังขณะหลับ ซึ่งเกิดจากการหย่อนตัวของกล้ามเนื้อเพดานอ่อน คอหอย และลิ้น ที่ในขณะหลับจะคลายตัวและหย่อนลง ทำให้ระบบทางเดินหายใจส่วนบนมีการตีบแคบลงจึงเกิดเป็นเสียงกรนขึ้น

อาการนอนกรนมีตั้งแต่อาการน้อยไปจนถึงอาการมาก มักเกิดขึ้นในช่วงของการหลับลึกและจะกรนดังมากขึ้นเมื่ออยู่ในท่านอนหงาย ส่วนในรายที่เป็นมากจะมีอาการนอนกรนในทุกท่านอนร่วมกับมีการหายใจติดขัดหรือหยุดหายใจขณะหลับ ทำให้อากาศผ่านไปสู่ทางเดินหายใจช่วงล่างหรือลงสู่ปอดไม่สม่ำเสมอ ส่งผลให้ระบบต่างๆ ในร่างกายได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ

นอนกรนที่เป็นอันตราย…ควรเฝ้าระวัง

นอกจากการนอนกรนจะมีผลกระทบกับคนรอบข้างแล้ว อาการนอนกรนยังมีความสัมพันธ์โดยตรงกับการเกิดภาวะหยุดหายใจขณะหลับ ซึ่งเป็นเรื่องอันตรายที่ควรเฝ้าระวังอีกด้วย แล้วการนอนกรนแบบไหนที่น่าเป็นห่วงบ้าง

นอนกรนดังมากเป็นประจำ
หยุดหายใจเป็นช่วงๆ ระหว่างหลับ
อาการเหมือนหายใจไม่ออก หรือเหมือนสำลักน้ำลายขณะหลับ
ตื่นมาตอนเช้าไม่สดชื่น รู้สึกเหมือนนอนไม่เต็มอิ่ม
ปวดศีรษะในตอนเช้าเป็นประจำ
อ่อนเพลีย ง่วงนอนมากผิดปกติในตอนกลางวัน
ขาดสมาธิ ความจำไม่ดี
ปากแห้ง คอแห้ง รู้สึกเจ็บคอเมื่อตื่นขึ้นมา
ปัสสาวะบ่อยในเวลากลางคืน
กัดฟันขณะนอนหลับ
เจ็บหน้าอกในตอนกลางคืน
ความดันโลหิตสูงโดยไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด

ใครบ้างที่มีความเสี่ยงในการนอนกรน

แม้ว่า “การนอนกรน” จะดูเป็นเรื่องธรรมดา แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะต้องนอนกรน มาดูกันว่า… ใครที่มีโอกาสสูงที่จะ “นอนกรน”

ผู้ที่มีภาวะน้ำหนักเกิน พบว่าผู้ที่มีน้ำหนักมากจะมีทางเดินหายใจส่วนบนแคบกว่าผู้ที่มีน้ำหนักอยู่ในเกณฑ์ปกติ
เป็นโรคภูมิแพ้บริเวณจมูกหรือมีริดสีดวงจมูก
มีสันจมูกเบี้ยวหรือคด รูปหน้าหรือคางผิดปกติ เช่น คางเล็ก คางหลุบ
มีต่อมทอนซิลโตขวางทางเดินหายใจ
ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ สูบบุหรี่เป็นประจำ
การรับประทานยาที่ทำให้เกิดอาการง่วง เช่น ยาแก้แพ้ ยานอนหลับ ยาคลายเครียด
ผู้หญิงเมื่อเข้าวัยหมดประจำเดือน และผู้หญิงตั้งครรภ์

พบแพทย์เพื่อวินิจฉัย…อาการนอนกรน

หากคุณหรือคนใกล้ชิดมีอาการนอนกรน ควรมาพบแพทย์เฉพาะทางเพื่อตรวจวินิจฉัยว่า มีภาวะนอนกรนธรรมดาที่ไม่มีการหยุดหายใจ (primary snoring) หรือนอนกรนที่มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (obstructive sleep apnea) ร่วมด้วย

แพทย์จะซักประวัติผู้ป่วยอย่างละเอียด และสอบถามอาการจากคนใกล้ชิด
ตรวจร่างกายอย่างละเอียด
อาจมีการเจาะเลือดและตรวจรังสี
การตรวจการนอนหลับ (sleep test) สามารถบอกได้ว่าเป็นการนอนกรนธรรมดาหรือมีภาวะหยุดหายใจขณะหลับ สามารถบอกความรุนแรงของภาวะหยุดหายใจขณะหลับ และบอกคุณภาพของการนอนหลับว่าหลับได้ดีหรือไม่

“นอนกรน”… รักษาได้อย่ารีรอ!!

แนวทางการรักษาขึ้นอยู่กับสาเหตุและความรุนแรงของอาการ มีทั้งการรักษาแบบไม่ผ่าตัดและแบบผ่าตัด ซึ่งแพทย์เฉพาะทางจะประเมินผู้ป่วยแต่ละรายว่าควรได้รับการรักษาแบบใด

การรักษาโดยวิธีการไม่ผ่าตัด

การลดน้ำหนัก ออกกำลังกายให้สม่ำเสมอ
ปรับท่านอน นอนศีรษะสูง นอนตะแคง ไม่ควรนอนหงาย
ไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และงดสูบบุหรี่
ใช้อุปกรณ์ช่วยให้ทางเดินหายใจกว้างขึ้นหรือไม่อุดกั้นขณะหลับ เช่น ใส่เครื่องอัดอากาศ หรือใส่ฟันยางขณะหลับ
การใช้ยาทาน ยาพ่นจมูก เพื่อเปิดทางเดินหายใจ

การรักษาโดยวิธีการผ่าตัด

เป็นการผ่าตัดเพื่อเพิ่มขนาดของทางเดินหายใจส่วนบนให้กว้างขึ้น เหมาะสำหรับรักษาผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางกายวิภาคทำให้เกิดอาการนอนกรนหรือเกิดภาวะหยุดหายใจขณะหลับ รวมถึงผู้ป่วยที่ไม่ประสบความสำเร็จในการรักษาด้วยวิธีการไม่ผ่าตัด

ผ่าตัดจมูก สำหรับผู้ที่มีผนังกั้นช่องจมูกคด ริดสีดวงจมูก
ผ่าตัดต่อมทอนซิลและอดีนอยด์
ผ่าตัดเพดานอ่อน และตกแต่งลิ้นไก่
ผ่าตัดโคนลิ้น
ผ่าตัดขากรรไกร

“การนอนกรน” นอกจากจะรบกวนการพักผ่อนของคนใกล้ชิดแล้ว ยังเป็นการค่อยๆ บั่นทอนสุขภาพของผู้ที่นอนกรนไปทีละนิดอีกด้วย ฉะนั้นหากคุณหรือคนใกล้ชิดมีอาการนอนกรนเป็นประจำ ควรรีบมาพบแพทย์เฉพาะทางเพื่อตรวจวินิจฉัยอย่างละเอียด เพื่อรับการรักษาที่เหมาะสมที่สุด

“นอนกรน” อันตราย เสี่ยงภาวะหยุดหายใจขณะหลับ