ภาวะหัวใจห้องบนเต้นระริกเป็นภาวะที่หัวใจห้องบนเต้นแบบไม่สม่ำเสมอ ทำให้ความสามารถในการบีบตัวของหัวใจห้องบนเสียไป ส่งผลให้หัวใจเต้นเร็วและไม่สม่ำเสมอ ซึ่งก่อให้เกิดผลเสียที่สำคัญคือ

เกิดภาวะลิ่มเลือดในหัวใจห้องบน และการที่หัวใจเต้นแบบสั่นพลิ้วอาจส่งผลให้ลิ่มเลือดหลุดไปอุดหลอดเลือดสมองทำให้เกิดอัมพาต หรืออุดหลอดเลือดหัวใจทำให้เกิดกล้ามเนื้อหัวใจตายฉับพลันได้ด้วย
หัวใจห้องล่างเต้นเร็วขึ้นและไม่สม่ำเสมอ ทำให้เกิดอาการใจสั่น
อาจเกิดภาวะหัวใจล้มเหลวฉับพลันได้ โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่มีการทำงานของหัวใจผิดปกติ

ใครบ้างที่เสี่ยงกับภาวะหัวใจเต้นระริก?

ภาวะหัวใจเต้นระริก มักพบบ่อยในกลุ่มคนดังนี้

1. กลุ่มคนที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด เช่น โรคความดันโลหิตสูง โรคหัวใจขาดเลือด โรคลิ้นหัวใจตีบ/รั่ว โรคหัวใจล้มเหลว โรคกล้ามเนื้อหัวใจ โรคหัวใจพิการแต่กำเนิด ภาวะหลังผ่าตัดหัวใจ
2. กลุ่มคนที่ได้รับผลกระทบจากโรคของระบบอื่นและปัจจัยต่างๆ ร่วมด้วย เช่น ภาวะสูงวัย (อายุ 65 ปีขึ้นไป) โรคอ้วน ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ โรคเบาหวาน โรคลิ่มเลือดอุดตันที่ปอด โรคปอดเรื้อรัง โรคต่อมไทรอยด์เป็นพิษ โรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ โรคติดเชื้อไวรัส ภาวะการติดเชื้อในกระแสเลือด
3. กลุ่มอื่นๆ ที่ไม่ทราบสาเหตุ

อาการของภาวะหัวใจเต้นระริกมีลักษณะอย่างไร?

ผู้ป่วยภาวะหัวใจเต้นระริก หรือ AF ส่วนใหญ่ไม่มีอาการ แต่มักมาพบแพทย์ด้วยอาการแทรกซ้อน โดยเฉพาะอาการอัมพาตตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย ส่วนที่เหลือมักมาพบแพทย์ด้วยอาการดังต่อไปนี้

มีอาการสมองขาดเลือดโดยไม่ทราบสาเหตุ
ใจสั่น หัวใจเต้นเร็ว เต้นไม่สม่ำเสมอ
เจ็บหรือแน่นหน้าอก หายใจลำบาก
เหนื่อยง่าย อ่อนเพลีย
เหนื่อยมากขณะออกกำลังกาย
เป็นลมหมดสติ

การวินิจฉัยภาวะหัวใจเต้นระริก

การวินิจฉัยภาวะหัวใจเต้นระรึกจะต้องทำการตรวจหัวใจ ซึ่งจะตรวจด้วย 3 วิธี โดยแพทย์จะเป็นผู้อ่านและพิจารณาผลตรวจก่อนการวินิจฉัย ด้วยตรวจดังนี้

1.ตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ (EKG)

2.ตรวจสมรรถภาพหัวใจโดยการเดินสายพาน หรือ Exercise Stress Test (EST)

3.ตรวจสมรรถภาพหัวใจด้วยคลื่นเสียงสะท้อนความถี่สูง (Echo)

ทั้งนี้ ภาวะหัวใจเต้นระริก หรือ Atrial Fibrillation มักไม่ได้เกิดตลอดเวลา ปัจจุบันจึงอาจต้องใช้การตรวจติดตามด้วยเครื่องบันทึกหัวใจ Holter Monitor / Cardio scan ร่วมด้วย เพื่อให้การวินิจฉัยแม่นยำและชัดเจนขึ้น

การรักษาภาวะหัวใจเต้นพลิ้ว Atrial Fibrillation

การรักษาจะประกอบด้วย 3 ส่วน คือ

1.การให้ยาละลายลิ่มเลือด ในผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยง เพื่อลดอัตราการเกิดอัมพาต หรือหลอดเลือดหัวใจอุดตันฉับพลัน

2.การให้ยาควบคุมความเร็วหรือควบคุมจังหวะหัวใจ เพื่อลดอาการที่เกิดจากภาวะหัวใจเต้นระริก หากใช้ยาแล้วไม่ได้ผล แพทย์อาจพิจารณาใช้ การรักษาด้วยการจี้ไฟฟ้าหัวใจ (Radiofrequency Catheter Ablation: RFCA) ด้วยคลื่นวิทยุผ่านสายสวน หรือการจี้ด้วยความเย็นจัด (Cryoablation) เพื่อปิดกั้นสัญญาณกระตุ้นที่ชักนำให้เกิดการลัดวงจรจากบริเวณที่หลอดเลือดดำปอดมาต่อกับหัวใจห้องบนซ้าย

3.รักษาโรคร่วมที่ผู้ป่วยมีให้อยู่ในเกณฑ์ดี เช่น ความดันโลหิตสูง เบาหวาน โรคอ้วน โรคนอนกรน งดสูบบุหรี่ รวมถึงการควบคุมอาหารและออกกำลังกายในระดับที่ไม่น้อยหรือมากจนเกินไป

ความผิดปกติของหัวใจสามารถป้องกันได้โดยการดูแลตนเอง เช่น งดสูบบุหรี่ การรับประทานอาหารที่ดี การออกกำลังกาย รวมถึงการตรวจสุขภาพเบื้องต้น และหมั่นสังเกตตนเอง หากมีอาการเหนื่อยง่าย ใจสั่น ควรรีบมาพบแพทย์เฉพาะทางด้านหัวใจทันที เพื่อตรวจหาสาเหตุที่แท้จริง จะได้ป้องกันการลุกลามและรีบรักษา

ภาวะหัวใจเต้นระริกหรือสั้นพลิ้ว ภัยเงียบอันตราย รู้ก่อนรักษาได้